با سلام. من ابراهیم داور بایتاز دانشجوی سال چهار رشته اقتصاد هستم.من بنیانگذار و رئیس انجمن رهبران جوان که در سال 2015 تاسیس کرده ایم هستم.در زمان تاسیس این انجمن هدف این بود که ما با کسانی که در حوزه خود یک پیش قدم بوده و افکار انسانها برایشان ارزشمند می باشد هم از نزدیک ملاقات کنیم و از تجربیاتشان بهره مند شویم و همچنین با دعوت از آنها در دانشگاه تمام دانشجویان دانشگاه فرصتی برای گوش کردن به صحبت های آنها داشته باشند.مرکز فرهنگی دانشگاه در صورت درخواست ما اتاق جلسه در اختیار ما قرار می دهد.هر دو هفته یک بار در این اتاق جلسه برگزار می کنیم.علاوه بر آن از دبیر خانه های تمامی گروه ها برای تخصیص اتاق برای ما درخواست می دهیم.همچنین در زنگ تنفس ظهر و یا بعد از دانشگاه به صورت هیئت مدیره انجمن و یا با اعضای گروه در غذا خوری های دانشگاه هم غذا می خوریم هم قهوه می نوشیم و هم در مورد فعالیت هایی که مد نظر داریم صحبت می کنیم. تعداد اعضای فعال انجمن حدود 45 تا 50 نفر است که 7 عضونیز هیئت مدیره هستند. از آنجایی که نام این انجمن " رهبران " می باشد، هر دانشجویی در دانشگاه ما در رشته های حقوق، سیاست، مهندسی و پزشکی تمایل به عضویت در این انجمن می باشد زیرا برای پیشرفت آنها در این انجمن موارد بسیاری هست.به عنوان یک انجمن فعالیت های زیادی داریم.همانطور که قبلا گفتم ملاقات با رهبران جامعه در دفاتر آنها و امکان صحبت با آنهاست و البته این امکان را برای اعضای انجمن نیز فراهم می کنیم.همچنین تا به امروز از افراد سرشناسی به دانشگاه دعوت کرده ایم. به این ترتیب، تمام دانش جویان دانشگاه از همه مهمانان بسیار بهرهمند می شوند/ما به هنگام برگزاری این فعالیت ها تجربیات بسیاری کسب می کنیم و فرصت آشنایی با این افراد را پیدا می کنیم. در این زمینه نمونه های زیادی می توانم برای شما توضیح دهم. ما پس از تاسیس ای انجمن در نیمه دوم سال از مهمان های بسیاری میزبانی کردیم اما جامع ترین نمونه آن میزبانی از جناب آقای ایلکر باش اوقلو در دانشگاهمان بود. سالن کنفرانس ایحسان دوغورماجی با ظرفیت 600 نفر میزبان نزدیک به 1000 دانشجو شد ودر حالی که برخی از آنها سرپا ماندند. رئیس دانشگاه و نائب رئیس دانشگاه نیزدر این فعالیت بزرگ شرکت نمودند. قبل از جلسه با ایشان غذا خوردیم و سپس در حین فروش کتاب ، کتای ها را امضا کردند.یک فعالیت بسیار مفید بود و تمام دانشگاه از ما تشکر کرد. همچنین به صورت منظم فعالیت هایی نیز انجام می دهیم. بدیهی است، از آنجایی که ما یک اجمن جدید هستیم،نمی توانم ازفعالیت هایی که سالهاست انجام دهیم صحبت کنم ولی سال پیش با رئیس دانشگاه ما آقای علی هابرآل یک جلسه صبحانه برگزار شد و خواستار برگزاری این مراسم به صورت سنت شدیم و با ایشان در میان گذاشتیم و ایشان نیز بسیار خوشایند شدند.از تمامی روسای انجمن ها دعوت شد و ما به عنوان اعضای انجمن رهبران جوان در آنجا شرکت کردیم.از ایشان سوالات بسیار مفیدی پرسیدیم و با تمام صمیمیت به سوالات ما پاسخ دادند.درمورد پروژه های خودمان صحبت کردیم و جلسه بسیار مفیدی بود. ما دوست داریم هر ساله این کار را انجام دهیم.تمام دانشجویان دانشگاه باشکنت می توانند عضو انجمن ما بشوند. در هیچ موردی هیچ مشکلی وجود ندارد زیرا همانطور که در ابتدا گفتم، دانشجویان هررشته ای با ویژگی رهبری می توانند عضو این انجمن شوند. حدود 45-50 عضو در انجمن ما وجود دارد و این در واقع بیانگر قبول عضویت در انجمن ما از هر گروه و رشته می باشد. حتی در هیئت مدیره نیز دانشجویان پزشکی، حقوق و همچنین دانشجویان دانشکده اقتصاد و علوم اداری نیز وجود دارد. از آنجایی که ما یک انجمن با ویژگی های متفاوتی هسنیم، اعضای می توانند به این وسیله با ایجاد همکاری با یکدیگر، چیزهای زیادی را تجربه کنند. من شخصا فکر می کنم انجمن های دانشگاه بسیار کارآمد و بسیار مفید هستند ودر ابتدا، من فکر می کنم مهمترین ویژگی آن اجتماعی شدن است.به واسطه انجمن با بسیاری از افراد آشنا شده و باعث ایجاد دوستیهای جدید می شود.زیرا در طول روز شاید بیش از ده بار با هم در ارتباط هستیم.در مواقع فعالیت های انجمن در طول یک هفته تمام روز را با هم سپری کرده و مانند یک خانواده می شویم و به این وسیله همدیگر رو بهتر می شناسیم. به غیر از این، اگر شما در هیئت مدیره هستید، خصوصا اگر شما رئیس هستید، بایستی اعضای خود را مدیریت کنید تا در صورت وقوع مشکل یک راه حل فوری ایجاد کنید. این به ما توانایی کنترل موارد اضطراری وهمچنین تولید راه حل ها را می دهد و کمی هم تجربه کار گروهی. در عین حال ما باکارکنان دانشگاه، مدیریت فرهنگ دانشگاهمان و ریاست دانشگاه ارتباط بسیار خوبی نیز داریم. بنابراین، ما فرصت زیادی برای اشنایی با آنها رو داشته داشتیم و ما توانستیم مشکلات خود را به صورت رودر رو با آنها در میان بگذاریم و به چهره هایمان انتقال دهیم و به این وسیله صاحب اطلاعات زیادی شویم.قبل از میزبانی از مهمانان و نیز ملاقات آنها یک فرآیند ارتباطی انجام می پذیرد.قوانین پروتکل ، ارسال پست الکترونیکی به مهمانان و میزبانی از آنها را به واسطه انجمن آموختم. آخرین مرحله قبل از ورود به دنیای کار دانشگاه می باشد به همین دلیل به نظر من دانشگاه نبایستی تنها به عنوان یک درس در نظر گرفته شود